ارائه مدل ارتباطى با تاکید بر انسجام گروهى و نوع تعارض جهت اثر بخشى تیم هاى فوتبال لیگ برتر جهت حضور در لیگ قهرمانان آسیا 2019

تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطة بین انسجام گروهی و نوع تعارض (وظیفه و ارتباطی)  و اثربخشی تیمهای فوتبال باشگاه‌های لیگ برتر کشور انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی (همبستگی) و بصورت میدانی و کتابخانه ای بود. جامعه آماری، شامل کلیه بازیکنان و مربیان 16 تیم شرکت‌کننده در شانزدهمین دورة مسابقات فوتبال لیگ برتر در سال 1396 می باشد که بصورت کل شماری داده ها جمع آوری شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های انسجام گروهی ویدمایر (1985)، پرسشنامة نوع تعارض جین (1997) و پرسشنامة اثربخشی تیمی وان در وگت (2000) استفاده شد. نتایج با استفاده از مدل معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزیی صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که  بین تعارض وظیفه وتعارض ارتباطی از نظر بازیکنان و از نظر مربیان رابطة مثبت و معنی داری وجود دارد و هر دو نوع تعارض وظیفه و ارتباطی در اثربخشی تیمی تأثیر منفی دارند. همچنین بین انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی و اثر بخشی تیمی از نظر بازیکنان و از نظر مربیان نیز رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.